- افزایش قدرت و عملکرد عضلانی ورزشکاران
- تحریک سنتز گلیکوژن عضله
- بهبود عملکرد مغز و حافظه
- افزایش محتوا کراتین عضله
- دفع ترکیبات سمی حین ورزش، در نتیجه رفع خستگی و دردهای عضلانی
- افزایش توانایی بدن برای تولید انرژی
روزانه به میزان 1 گرم کراتین از آمینواسیدهای گلایسین، آرژنین و متیونین در کبد و کلیه سنتز می‌شود، به علاوه کراتین به میزان کم نیز از غذاهای حیوانی به دست می‌آید، اما کراتین تنها زمانی که در مقادیر بالا از طریق مکمل دریافت شود می‌تواند عملکرد ورزشکاران را تقویت کند. تقریبا تمام کراتین بدن در عضلات اسکلتی و قلبی وجود دارد.
کراتین با افزایش ذخایر انرژی و گلیکوژن در عضلات، قدرت و انقباض عضلانی را افزایش می‌دهد. کراتین از 4 مسیر به تولید ATP و درنتیجه انرژی‌زایی در عضلات کمک می‌کند:
افزایش ذخیره فسفوکراتین و در نتیجه تولید ATP در ابتدای فعالیت‌های شدید
تسریع باز تولید فسفوکراتین بعد از ورزش
جلوگیری از تخریب نوکلئوتیدهای آدنین و تجمع لاکتات
افزایش ذخایر گلیکوژن در عضلات اسکلتی
کراتین در ورزش‌های کوتاه‌مدت شدید و پی‌در‌پی (بدن‌سازی، وزنه‌برداری، کشتی، دو یا شنای سرعتی و…) موثرتر است و علاوه بر افزایش قدرت و بهبود عملکرد ورزشی منجر به افزایش توده بدون چربی و عضلات اسکلتی نیز می‌شود. کراتین با دفع ترکیبات سمی منجر به رفع خستگی و دردهای عضلانی در حین ورزش شده، تحمل فرد را نسبت به تمرینات سنگین افزایش و احتمال آسیب دیدگی حین ورزش را کاهش می‌دهد. این مکمل سطح فعالیت ورزشی ورزشکاران را به حداکثر ممکن می‌رساند.
شواهدی وجود دارد که کراتین می‌تواند عملکردهای مغزی و حافظه کوتاه مدت را نیز بهبود بخشد.
نحوه مصرف:
بزرگسالان روزانه 3/5 گرم از پودر را در 300 میلی لیتر آب حل کرده و میل کنند.
ترشح انسولین جذب کراتین را افزایش می‌دهد، به همین دلیل بهتر است با یک وعده کربوهیدراتی یا پروتئینی مصرف شود. مصرف پودر کراتین با آبمیوه‌ها گزینه خوبی است. بخشی از مکمل کراتین را می‌توان در وعده‌های غذایی قبل از ورزش و بخشی از آن را در وعده‌های غذایی بعد از ورزش مصرف کرد.
