گیاه خارخاسک به علت برخورداری از مواد متشکله متنوع دارای خواص فارماکولوژیکی متعددی می باشد. فلاونوئیدهای موجود در گیاه دارای اثر ضد التهاب، ضد آلرژی، وقفه دهنده رشد تومور بوده و افزون بر این دارای اثر حفاظتی عروق و آنتی ترومبیک و اثر محافظت مخاط دستگاه گوارش می باشد. افزون بر این گروهی از فلاونوئیدهای موجود در گیاه سبب وقفه آنزیمهای فسفولیپاز خصوصا فسفولیپاز C میگردد. فلاونوئیدهای موجود در خارخاسک با ایجاد اثر آنتی اکسیدانی قوی بر روی سیستمهای میکروزومی، آثار سمیت زدایی علیه برخی از عوامل سرطان زا و رادیکالهای آزاد را افزایش می دهند.
ساپونین های استروئیدی خارخاسک نیز در اعمال آثار فارماکولوژیک این گیاه موثر بوده و آثار بیولوژیکی متفاوتی را بروز می دهند که از همه مهمتر بروز خاصیت هورمونی آنها می باشد. ساپونین های استروئیدی هکوژنین و ژیتوژنین به عنوان پیش ساز هورمونهای استروئیدی نقش بسیار مهمی را در پزشکی ایفا می نمایند.
املاح موجود در خارخاسک از جمله پتاسیم آن نیز نقش عمده ای در بروز خاصیت مدری گیاه از خود ظاهر می سازد. خارخاسک روی متابولیسم اگزالات در موش صحرایی مورد بررسی قرار گرفته و ثابت شده است که خوراندن گلیکولات سدیم در موش صحرایی موجب افزایش دفع اسید اگزالیک از راه ادرار و افزایش فعالیت آنزیم های سنتزکننده اگزالات گردیده است. این آنزیمها عبارتند از گلیکولات اکسیداز، گلیکولات دهیدروژناز و لاکتات دهیدروژناز.
افزون بر این عصاره خارخاسک در درمان بیماریهای عروق کرونر موثر است، زیرا موجب اتساع عروق کرونر می شود.
نحوه مصرف:
جهت مصرف در مردان بالغ روزانه دو کپسول
در روزهای فعالیت ورزشی دو عدد کپسول نیم ساعت قبل از شروع ورزش
در روزهای بدون فعالیت ورزشی دو عدد کپسول نیم ساعت قبل از خواب
