کافئین یک متیل گزانتین است که مانند تئوفیلین، آنزیم فسفودی استراز را مهار می کند و اثر آنتاگونیستی در گیرنده های مرکزی آدنوزین دارد. این ماده محرک سیستم اعصاب مرکزی به ویژه مراکز عصبی در قسمتهای بالای بدن است که می تواند باعث ایجاد بیداری و افزایش فعالیت ذهنی شود همچنین کافئین ممکن است سبب تحریک مرکز تنفسی و افزایش عمق و سرعت تنفس شود.
تائورین در واقع یک اسید آمینه سولفونیک است. این ماده برای ساخت پروتئین استفاده نمی شود، اما عملکردهای مهم دیگری در بدن دارد. تائورین به مقدار زیاد در مغز، شبکیه، قلب و سلولهای خونی به نام پلاکت یافت می شود. ترکیب کافئین و تائورین سبب بهبود فعالیت های ذهنی می شود.
تیامین یا ویتامین B1 یک نوع ویتامین محلول در آب بوده و یک کوآنزیم ضروری برای متابولیسم کربوهیدرات می باشد که در حفظ رشد طبیعی بدن، انتقالات تکانه های عصبی و سنتز استیل کولین موثر بوده و با متابولیسم کربوهیدرات می تواند تولید انرژی کند.
ویتامین B12 به صورت کلی از ترکیبات حاوی کبالت است و با نام کلی کوبالامین نیز شناخته می شود. این ویتامین می تواند به سنتز نوکلئوپروتئین و میلین، بازسازی سلول ها و ساخت گلبول های قرمز (بهبود اکسیژن رسانی بدن) کمک کند. ویتامین B12 می تواند در سنتز کربوهیدرات، چربی و پروتئین موثر باشد.
نحوه مصرف: روزانه یک ساشه و یا طبق دستور پزشک مصرف شود.
